Metoda projektów jest metodą nauczania, która daje szanse wyboru aktywności dzieciom na różnym poziomie rozwoju, uczy zastosowania nowo nabytej wiedzy w praktyce i dzielenia się informacjami z innymi a także uczy pracy zespołowej i pobudza do myślenia.
W pracy metodą projektów najbardziej wartościowe dla dzieci jest uczenie poprzez działanie, bezpośrednie doświadczanie. Dzieci muszą przeżyć daną sytuację, a nie tylko o niej posłuchać lub zobaczyć ją na planszy. Wybór tematu musi być zależny od zainteresowań dzieci i odnosi się do ich doświadczeń życiowych, co jest najlepszym sposobem zdobywania wiedzy. Zadaniem nauczyciela jest włączenie do projektu treści np. z zakresu matematyki, czytania i wiedzy o środowisku. Nauczyciel zakreśla pewne ramy oraz pomaga w poszukiwaniu rozwiązań i potrzebnych materiałów.
Podsumowując metoda projektów to pogłębione podejście do tematu o charakterze badawczym, które zwykle trwa kilka tygodni. Dzieci wspólnie z nauczycielem wybierają temat badań, planują miejsca zajęć terenowych oraz rozmowy z ekspertami również decydują o przebiegu projektu i jego zakończeniu. Nauczyciel nie musi decydować, w jakim kierunku pójdzie aktywność dzieci i co interesuje dzieci z zakresu danego tematu.
Każdy projekt składa się z trzech etapów:
1. Następuje wybór tematu (pojawiającego się z inicjatywy dzieci lub nauczyciela), analiza wyjściowego stanu wiedzy i umiejętności dzieci, tworzenie przez nauczyciela siatki pojęciowej związanej z tematem i powiązanie jej z programem pracy ośrodka przedszkolnego. Na tym etapie rozpoczyna się dyskusja, czyli tzw. „spotkania w kręgu”, dzieci mają okazję dzielić się tym, co je interesuje i tym, co chciałyby głębiej zbadać.
2.To głównie faza badawcza, zarówno na miejscu, jak i w terenie, wizyty ekspertów. Na tym etapie dzieci dzielą się swoimi przeżyciami lub doświadczeniami dotyczącymi wybranego tematu. Te tzw. historie własne można nagrywać, zapisywać, narysować, itp. W trakcie pracy tworzony jest „kącik projektu”. W dany projekt są bardzo zaangażowani nie tylko dzieci i nauczyciel, ale i rodzice oraz znajomi, sąsiedzi, starsze rodzeństwo, dziadkowie… Dzieci wraz z nauczycielem ustalają „listę pytań” do eksperta, którego zapraszają do siebie. Tym ekspertem może być każdy, kto dobrze zna badany temat.
3.To podsumowanie i podzielenie się nabytą wiedzą i nowymi umiejętnościami. Po zdobyciu doświadczeń i weryfikacji hipotez stawianych przez dzieci, następuje podsumowanie oraz prezentacja wyników projektu. Dzieci decydują, kogo zaprosić, aby podzielić się uzyskanymi wynikami. Są to najczęściej rodzice, dziadkowie, starsi koledzy ze szkoły. Tutaj dzieci przedstawiają swoją zdobytą wiedzę i dzielą się nią.